မဂ္​​ေလးပါးပယ္​သတ္​​ေသာတရား

မဂ္ေလးပါးျဖင္႔ ပယ္သတ္ေသာ တရားမ်ား
*****************************
၁ ။ သံေယာဇဥ္ ( ၁၀ ) ပါး
******************
သံေယာဇဥ္ဆုိသည္မွာ---
သံသာရဝေဋၬ သေတၱ သံေယာေဇႏၲိ ဗႏၶႏၲီတိ သံေယာဇနာ-
မ်က္ေမွာက္ တမလြန္ ခႏၶာဝန္ကုိလည္းေကာင္း ၊အက်ိဳးႏွင္႔
အေၾကာင္းကုိလည္းေကာင္း ၊ဆင္းရဲအေပါင္း၌ ဝဋ္တြင္းသား
သတၱဝါ တုိ႔ကုိလည္းေကာင္း ယွဥ္ေစတတ္ ေႏွာင္ဖြဲ႕တတ္
ေသာေၾကာင္႔ သံေယာဇဥ္ဟု ဆုိရေလသည္။
ထုိသံေယာဇဥ္သည္---
ကာမရာဂ ။႐ူပရာဂ ။အ႐ူပရာဂ ။ပဋိဃ ။မာန ။ဒိ႒ိ ။
သီလဗၺတပရာမာသ ။ဝိစိကိစၧာ ။ဥဒစၥ ။အဝိဇၨာ ။သံေယာဇဥ္
ဟု ( ၁၀ )ပါး႐ွိသည္။
ေသာတာပတၲိမဂ္သည္-----
သကၠာယဒိ႒ိ ။ဝိစိကိစၧာ ။သီလဗၺတပရာမာသ ။အပါယ္သုိ႔
လားေစတတ္ေသာ ကာမရာဂ ၊ဗ်ာပါဒ ။သံေယာဇဥ္ -
တုိ႔ကုိပယ္သတ္၏။
သကဒါဂါမိမဂ္သည္----
႐ုန္႔ရင္းေသာ - ကာမရာဂ ၊ဗ်ာပါဒ ။သံေယာဇဥ္ - တုိ႔ကုိ ေခါင္း
ပါးရုံ(ေအာင္)ပယ္သတ္၏။
အနာဂါမိမဂ္သည္----
ေအာက္ ကာမဘုံ ၌ ျဖစ္ထုိက္ေသာ (အေဓာဘာဂိယ)
(ၾသရမာၻဂိယ)သံေယာဇဥ္ - ဒိ႒ိ ။ဝိစိကိစၧာ ။သီလဗၺတပရာမာသ။
ကာမရာဂ ။ဗ်ာပါဒ ။သံေယာဇဥ္ -တုိ႔ကုိ ပယ္သတ္၏ ။
အရဟတၱမဂ္သည္
အထက္ ႐ူပဘုံ အရူပဘုံ တုိ႔၌ ျဖစ္ထုိက္ေသာ (ဥဒၶံဘာဂိယ)
သံေယာဇဥ္ - ရူပရာဂ ။အရူပရာဂ ။မာန ။ဥဒၶစၥ ။အဝိဇၨာ ။သံ
ေယာဇဥ္-တုိ႔ကုိ ပယ္သတ္၏။
၂ ။ ကိေလသာ ( ၁၀ ) ပါး
******************
ကိေလသာဆုိသည္မွာ----
စိတၲံ ကိလိႆတိ ဥပတပၸတိ ဗာဓီယတိ ဝါ ဧေတဟီတိ
ကိေလသာ ။
သတၱဝါတုိ႔၏စိတ္ကုိ ညစ္ႏြမ္းေစတတ္ ပူပန္ေစတတ္ ႏွိပ္စက္
တတ္ေသာေၾကာင္႔ ကိေလသာ ဟူ၍ဆုိသည္။
ထုိကိေလသာသည္----
ေလာဘ ။ေမာဟ ။ေဒါသ ။မာန ။ဒိ႒ိ ။ဝိစိကိစၧာ ။ထိန ။
ဥဒၶစၥ ။အဟိရိက ။အေနာတၱပၸ ။ဟု (၁၀) ပါး႐ွိသည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္သည္----
ဒိ႒ိ ။ဝိစိကိစၧာ ။ကိေလသာႏွစ္ပါးကုိ ပယ္၏။
သကဒါဂါမိမဂ္သည္လည္း ဤကိေလသာႏွစ္ပါးတုိ႔ကုိပင္
ပယ္၏။
အနာဂါမိမဂ္သည္----
ေဒါသ ။ကိေလသာ ကုိပယ္၏။
အရဟတၱမဂ္သည္----
ေလာဘ ။ေမာဟ ။မာန ။ထိန ။ဥဒၶစၥ ။အဟိရိက ။
အေနာတၱပၸ ။ကိေလသာမ်ား ကုိပယ္၏။
၃ ။ မိစၧတၱတရား(၈)ပါး(၁၀)ပါး
*********************
မိစၧတၱ-ဆုိသည္မွာ မွားယြင္းခြ်တ္ေခ်ာ္ သည့္ ႏွလုံးသြင္းမႈ႕
အသိအျမင္မွားမႈ႕ကုိဆုိလုိသည္။ဆုိလုိရင္းမွာ---
ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္ႏွင္႔ တလြဲတေခ်ာ္ ေထာ္ေလာ္ကန္႔လန္႔
(အတၱေနာမတိ)မိမိထင္ျမင္ရာ ႀကဲ၍ ျပဳလုပ္ၾကေသာသေဘာ
တရားတုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။
ထုိမိစၧတၱတရားသည္----
မိစၧာဒိ႒ိ ။မိစၧာသကၤပၸ ။မိစၧာဝါစာ ။မိစၧာကမၼႏၲ ။မိစၧာအာဇီဝ ။
မိစၧာဝါယာမ ။မိစၧာသတိ ။မိစၧာသမာဓိ ။ဟူ၍ ရွစ္ပါးရွိသည္။
မိစၧာဝိမုတၱိ ႏွင္႔ မိစၧာဉာဏ ႏွစ္ပါးကုိ ထည့္လွ်င္ ဆယ္ပါးျဖစ္
သည္။ မိစၧာဝါစာကုိ မုသာဝါဒ ။ပိသုဏဝါစာ ။ဖ႐ုသဝါစာ ။
သမၹပၸလာပဝါစာ ။ဟုေလးမ်ိဳးခြဲယူလွ်င္ ဆယ္႔သုံးပါးျဖစ္၏။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္-----
မိစၧာဒိ႒ိ ။မိစၧာကမၼႏၲ ။မိစၧာအာဇီဝ ။မုသာဝါဒ ။ဤေလးပါးကုိ
ပယ္သည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္---
မိစၧာသကၤပၸ ။ပိသုဏဝါစာ ။ဖ႐ုသဝါစာ ။ဤသုံးပါးကုိပယ္၏။
အရဟတၱမဂ္သည္----
သမၹပၸလာပ ။မိစၧာဝါယာမ ။မိစၧာသတိ ။မိစၧာသမာဓိ ။
မိစၧာဝိမုတၱိ ။မိစၧာဉာဏ ။ဤေျခာက္ပါးကုိပယ္သည္ ။
ဤ၌ - ေစတနာ ေယဝ ေစတၱ ဝါစာတိ ေဝဒိတဗၺာ
ဟုဆုိေသာေၾကာင္႔ ဝါစာကုိ စကားဟုယူလွ်င္ အသံဝစီဝိဉ တ္
ျဖစ္၍ ႐ုပ္ျဖစ္ေနသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔ ႐ုပ္၏အျဖစ္ကုိနစ္ေစျခင္း
ငွာ ၾကဥ္ေ႐ွာင္ေသာ ေစတနာကုိသာ ဝါစာ ဟုယူရမည္။
၄ ။ ေလာကဓံတရားရွစ္ပါး
*******************
ေလာကဓံဆုိသည္မွာ---
ေလာကသားတုိ႔ေတြ႕ရေသာ တရားဟုဆုိလုိသည္။
ခႏၶာဟူေသာ ေလာက၏ျဖစ္ျခင္း႐ွိသည္ျဖစ္ေသာ္ ေကာင္းမႈ႕
မေကာင္းမႈ႕၏အစြမ္းေၾကာင္႔ ေကာင္းက်ိဳးမေကာင္းက်ိဳးစ
သည္တုိ႔သည္ အခါအခြင္႔အားေလ်ာ္စြာ မလြဲမေ႐ွာင္သာ
ျဖစ္ေပၚလာရသည္။သာမန္ ပုထုဇဥ္ ပုဂၢိဳလ္မဆုိထားႏွင္႔
ဘုရား ရဟႏၲာ မ်ားေသာ္မွ မလြတ္ကင္းႏႈိင္ပဲ ေတြ႕ႀကံဳရ
ေသာ သေဘာတရားမ်ားကုိ ေလာကဓံဟု ဆုိေလသည္။
ယင္းေလာကဓံသည္----
လာေဘာ ။အလာေဘာ ။ယေသာ ။အယေသာ ။နိႏၵာ ။
ပသံသာ ။သုခံ ။ဒုကၡံ ။ဟူ၍ ႐ွစ္ပါးရွိသည္ ။
ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ႏွင္႔သကဒါဂါမ္ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္
မည္သည့္ ေလာကဓံတရားကုိမွ် ပယ္သတ္ႏႈိင္ျခင္းမ႐ွိေပ။
သုိ႔ရာတြင္ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားထက္ မ်ားစြာသာလြန္၍
ေလာကဓံကုိ ခံႏႈိင္ရည္႐ွိၾကသည္။
အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္----
အလာေဘာ ။အယေသာ ။နိႏၵာ ။ဒုကၡံ ။ ဟုဆုိအပ္ေသာ
အဆုိးေလာကဓံ တရားေလးပါးေၾကာင္႔ျဖစ္သည့္ ေဒါသ
ေလးပါးတုိ႔ကုိ ပယ္သည္။
ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္----
လာေဘာ ။ယေသာ ။ပသံသာ ။သုခံ ။ဟုဆုိအပ္ေသာ
အေကာင္းေလာကဓံ ေလးပါးေၾကာင္႔ျဖစ္ေသာ ေလာဘ
ေလးပါး တုိ႔ကုိပယ္သည္။
၅ ။ မစၧရိယငါးမ်ိဳး
************
မစၧရိယဆုိသည္မွာ---
ေက်ာင္း ၊အိမ္ စေသာ ငါးမ်ိဳးတုိ႔၌ သူတစ္ပါးတုိ႔ႏွင္႔ဆက္ဆံ
သည္၏အျဖစ္ကုိ မနာလုိဝန္တုိ သည္းမခံႏႈိင္ေသာသေဘာ
ဆုိး ငါးမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ထုိ မစၧရိယတရားတုိ႔သည္---
အာဝါသမစၧရိယ ။ကုလမစၧရိယ ။လာဘမစၧရိယ ။ဓမၼမစၧရိယ။
ဝဏၰမစၧရိယ ။ဟူ၍ ငါး မ်ိဳး႐ွိသည္ ။
ထုိမစၧရိယ ငါးပါးစလုံးကုိ ေသာတာပတၱိမဂ္ကပင္ အၾကြင္း
အက်န္မ႐ွိ ပယ္သတ္လုိက္ႏႈိင္သျဖင္႔ အထက္မဂ္မ်ားမွပယ္
သတ္စရာ မ႐ွိပါ။
၆ ။ ဝိပလႅာသ မူလ ေလးပါ ၊မူလီ ၁၂-ပါး ။
*****************************
ဝိပလႅာသဆုိသည္မွာ----
အေ႐ွ႕ကုိအေနာက္ အေနာက္ကုိအေ႐ွ႕ ေအာက္ကုိအထက္
အထက္ကုိေအာက္ အေကာင္းကုိအဆုိး အဆုိးကုိအေကာင္း
အမွန္ကုိအမွား အမွားကုိအမွန္ ဆုိသလုိ ေျပာင္းျပန္လန္
ေအာင္ မွားယြင္းေသာ အမွတ္မွား အသိမွား အယူမွားေသာ
တရား မ်ိဳးကုိ ဆုိလုိသည္ ။မွားပုံမွာကား ----
အနိစၥ ကုိ နိစၥ ။ဒုကၡၡ ကုိ သုခ ။အနတၱ ကုိ အတၱ ။အသုဘ ကုိ
သုဘ ။ဟု ေျပာင္းျပန္လန္ေအာင္ လြဲမွားျခင္းတည္း ။
ယင္း ဝိပလႅာသ တရားသည္----
မူလအားျဖင္႔ (အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ အသုဘ)ဟု ေလးပါး႐ွိရာ
တြင္ တစ္ပါးတစ္ပါးလွ်င္ အမွတ္မွားေသာ သညာဝိပလႅာသ
အသိမွားေသာဝိပလႅာသ ၊အယူမွားေသာ ဒိ႒ိဝိပလႅာသ ။ဟု
သုံးပါးစီရွိၾက၍ ေလးပါးလုံးေပါင္းေသာ္ ၄×၃=၁၂ ပါးျဖစ္၏။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္ သည္---
အနိစၥ ၌ နိစၥ ဟုေဖာက္ျပန္ေသာ သညာ စိတၱ ဒိ႒ိ သုံးပါး၊
အနတၱ ၌ အတၱ ဟုေဖာက္ျပန္ေသာ သညာ စိတၱ ဒိ႒ိ သုံးပါး၊
အသုဘ ၌ သုဘ ဟုေဖာက္ျပန္ေသာ ဒိ႒ိ တစ္ပါး၊
ဒုကၡ ၌ သုခ ဟုေဖာက္ျပန္ေသာ ဒိ႒ိ တစ္ပါး၊
ဤ-ဝိပလႅာသတရား ရွစ္ပါးကုိ ပယ္သည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္----
အသုဘ ၌ သုဘ ဟုေဖာက္ျပန္ေသာ သညာ စိတၱ ဝိပလႅာသ
တရား ႏွစ္ပါးကုိ ပယ္သည္။
အရဟတၱမဂ္သည္----
ဝိပလႅာသတရား အလုံးစုံ အကုန္ပယ္သည္။
၇ ။ ဂႏၴတရားေလးပါး
***************
ဂႏၴတရားဆုိသည္မွာ---
ဂေႏၴႏၲိ ဃေဋႏၲီတိ ဂႏၴာ - ႏွင္႔အညီ အခ်ဳပ္ေထာင္ ေႏွာင္အိမ္ စ
ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကဲ႔သုိ႕လည္းေကာင္း ေႏွာင္ဖြဲ႕တတ္ျပဳတတ္
ေသာေၾကာင္႔ ဂႏၴတရား ဟုဆုိသည္။
ထုိဂႏၴတရားသည္---
အဘိဇၩာကာယဂႏၴ ။ဗ်ာပါဒကာယဂႏၴ ။သီလဗၺတပရာမာသကာ
ယဂႏၴ ။ဣဒံသစၥာဘိနိေဝသကာယဂႏၴ ။ဟူ၍ ေလးမ်ိဳး႐ွိသည္ ။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔ သကဒါဂါမိမဂ္သည္ ----
တရားကုိယ္အားျဖင္႔ ဒိ႒ိ ျဖစ္ေသာ သီလဗၺတပရာမာသ ကာယ
ဂႏၴ ႏွင္႔ ဣဒံသစၥာဘိနိေဝသ ကာယဂႏၴ ႏွစ္ပါးကုိပယ္သည္ ။
အနာဂါမိမဂ္သည္ ----
တရားကုိယ္အားျဖင္႔ ေဒါသ ျဖစ္ေသာ ဗ်ာပါဒကာယဂႏၴ ကုိပယ္၏။
အရဟတၱမဂ္သည္ -----
တရားကုိယ္အားျဖင္႔ ေလာဘ ျဖစ္ေသာ အဘိဇၩာကာယဂႏၴ ကုိ
ပယ္သည္ ။
၈ ။ အဂတိတရားေလးပါး
*******************
အဂတိဆုိသည္မွာ----
ဆႏၵာဒိဝေသန နဂစၧတီတိ အဂတိ ။ဟူသည္ႏွင္႔အညီ ပစၥည္းေဝ
ဖန္ေသာေနရာ တရားဆုံးျဖတ္ေသာေနရာ စသည္တုိ႔၌ ခ်စ္သ
ျဖင္႔လည္းေကာင္း ၊မုန္းသျဖင္႔လည္းေကာင္း ၊မသိေတြေဝသျဖင္႔
လည္းေကာင္း ၊ေၾကာက္သျဖင္႔လည္းေကာင္း မျပဳသင္႔သည္ကုိ
ျပဳျခင္း ျပဳသင္႔သည္ကုိ မျပဳျခင္း ပင္ျဖစ္သည္ ။
ထုိ အဂတိတရားသည္ ----
ဆႏၵာဂတိ ။ေဒါသာဂတိ ။ေမာဟာဂတိ ။ဘယာဂတိ ။ဟူ၍ ေလး
မ်ိဳး႐ွိသည္ ။
ေသာတာပတၱိမဂ္သည္ ---
အဂတိတရား ေလးပါးစလုံးကုိ ပယ္သတ္သည္ ။
အထက္မဂ္မ်ား က ပယ္သတ္စရာ အဂတိတရားသည္မ႐ွိေခ် ။
၉ ။ အာသဝတရားေလးပါး
*******************
အာသဝ ဆုိသည္မွာ----
ဘဝေတာ အာဘဝဂၢံ ဓမၼေတာ အာေဂါၾတဘုံ သဝႏၲိ ပဝတၱႏၲီတိ
အာသဝါ ---ႏွင္႔အညီ ဘုံအားျဖင္႔ အထက္ဘဝဂ္ ၊ဓမၼ အားျဖင္႔
ေဂါၾတဘူ တုိင္ေအာင္ ျဖစ္ပြား ယုိစီးတတ္ျခင္း စေသာအေၾကာင္း
မ်ားေၾကာင္႔ အာသဝ ဟုဆုိသည္ ။
ထုိအာသဝတရားသည္ ----
ကာမာသဝ ။ဘဝါသဝ ။ဒိ႒ာသဝ ။အဝိဇၨာသဝ ။ဟုေလးပါး႐ွိ၏။
၆၂ -ပါးေသာ မိစၧာဒိ႒ိ အယူမွားကုိ ဒိ႒ာသဝ ဟုဆုိသည္ ။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္-ဒိ႒ာသဝ ကုိပယ္သည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္--ကာမာသဝ ကုိ ပယ္သည္ ။
အရဟတၱမဂ္သည္--ဘဝါသဝ ႏွင္႔ အဝိဇၨာသဝ ကုိပယ္သည္ ။
၁၀ ။ ၾသဃ ေလးပါး
***************
ၾသဃ ဆုိသည္မွာ----
ဝဋၬသၼိ ံ ေယဝ ၾသဟနႏၲိ ၾသသီဒါေပႏၲီတိ ၾသဃာ --
ဟူသည္ႏွင္႔အညီ လူနတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါတုိ႔ကုိ သံသရာဝဋ္၌သာ
လွ်င္ နစ္မြန္း နစ္ျမဳပ္ ေမ်ာပါး ေစတတ္ေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း
လႊမ္းမုိးဖိစီး၍ သတ္တတ္ေသာေၾကာင္႔လည္းေကာင္း ၊ကူးေျမာက္
ႏႈိင္ခဲေသာေၾကာင္႔လည္းေကာင္း ၊ပကတိေရအလ်ဥ္ႏွင္႔တူေသာ
ေၾကာင္႔လည္းေကာင္း ၊ ၾသဃ ဟုဆုိပါသည္ ။
ထုိ ၾသဃ သည္ ----
ကာေမာဃ ။ဘေဝါဃ ။ဒိေ႒ာဃ ။အဝိေဇၨာဃ ။ဟုေလးပါး႐ွိ၏။
တရားကုိယ္အားျဖင္႔ ( ေလာဘ ၊ဒိ႒ိ ၊ေမာဟ )သုံးပါးျဖစ္သည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္ သည္---
ဒိေ႒ာဃ ကုိပယ္သတ္သည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္---
ကာေမာဃ ကုိပယ္သတ္သည္ ။
အရဟတၱ မဂ္သည္---
ဘေဝါဃ ႏွင္႔ အဝိေဇၨာဃ ကုိပယ္သတ္သည္ ။
၁၁ ။ ေယာဂေလးပါး
***************
ေယာဂ ဆုိသည္မွာ ----
ဝဋၬသၼိ ံ ေယာေဇႏၲီတိ ေယာဂါ ---
ဟူသည္ႏွင္႔အညီ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါ တုိ႔ကုိ ဆင္းရဲအေပါင္း
ဒုကၡ ဟူသမွ်မွ ဆင္းရဲ အေပါင္း ဒုကၡ ဟူသမွ် ႏွင္႔ မလြတ္ေစပဲ
အၿမဲယွဥ္တြဲ ေစတတ္ ေသာေၾကာင္႔ ေယာဂ ဟုဆုိပါသည္ ။
ထုိ ေယာဂ သည္ ----
ကာမေယာဂ ။ဘဝေယာဂ ။ဒိ႒ိေယာဂ ။အဝိဇၨာေယာဂ ။ဟူ၍
ေလးမ်ိဴး႐ွိပါသည္ ။တရားကုိယ္အားျဖင္႔ (ေလာဘ၊ဒိ႒ိ၊ေမာဟ)
သုံးမ်ိဳးပင္ျဖစ္ပါသည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္ ---
ဒိ႒ိေယာဂ ကုိပယ္သတ္ပါသည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္ ----
ကာမေယာဂ ကုိပယ္သတ္ပါသည္ ။
အရဟတၱမဂ္သည္ ----
ဘဝေယာဂ ႏွင္႔ အဝိဇၨာေယာဂ ကုိပယ္သတ္ပါသည္ ။
၁၂ ။ အာသဝ။ၾသဃ။ေယာဂ။ သုံးပါးေပါင္း၍ ဆုိရေသာ္----
*****************************************
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္---
ဒိ႒ာသဝ။ဒိေ႒ာဃ။ဒိ႒ိေယာဂ ။တုိ႔ကုိ ပယ္သတ္သည္ ။
အနာဂါမိမဂ္သည္----
ကာမာသဝ ။ကာေမာဃ ။ကာမေယာဂ ။တုိ႔ကုိပယ္သည္ ။
အရဟတၱမဂ္သည္----
ဘဝါသဝ ။ဘေဝါဃ ။ဘဝေယာဂ ။
အဝိဇၨာသဝ ။အဝိေဇၨာဃ ။အဝိဇၨာေယာဂ ။တုိ႔ကုိပယ္သည္ ။
၁၃ ။ ဥပါဒါန္တရားေလးပါး
********************
ဥပါဒါန္ဆုိသည္မွာ----
ဘုသံ အာဒိယႏၲီတိ ဥပါဒါနာ ၊ဒဠွဂၢါဟံ ဂဏွႏၲီတိ အေတၳာ ။
ႏွင္႔အညီ အမွန္မက် အမွားဟူသမွ်ကုိ ျပင္းထန္ခုိင္ၿမဲစြာ မလြတ္
တမ္း စြဲလမ္းဖမ္းယူတတ္ေသာေၾကာင္႔ ဥပါဒါန္ ဟုဆုိပါသည္။
ထုိ ဥပါဒါန္ သည္----
ကာမုပါဒါန္ ။ဒိ႒ဳပါဒါန္ ။သီလဗၺတုပါဒါန္ ။အတၱဝါဒုပါဒါန္ ။ဟူ၍
ေလးမ်ိဳး႐ွိပါသည္ ။
ကာမဂုဏ္၌ အစြဲအလမ္းႀကီးေသာတဏွာကုိ ကာမုပါဒါန္
ဟုဆုိပါသည္ ။( ကာမရာဂ။႐ူပရာဂ။အ႐ူပရာဂ)
၆၂-ပါးေသာ မိစၧာဒိ႒ိ အယူ၌စြဲလမ္းေသာ
မိစၧာဒိ႒ိေစတသိက္ ကုိ ဒိ႒ဳပါဒါန္ ဟုဆုိသည္။
ကံကုန္ေစျခင္းငွာ ႏြားကဲ႔သုိ႔က်င္႔ေသာ(ေဂါသီလ-အက်င္႔)
ေခြးကဲ႔သုိ႔က်င္႔ေသာ(ကုကၠဳရသီလ-အက်င္႔)
ကိေလသာကုန္ေစျခင္းငွာ နံေဘးမွမီးပုံေလးပုံ အထက္မွေနပူ
အပူငါးမ်ိဳး ခံ၍က်င္႔ေသာအက်င္႔(ပဥၥာတပ-အက်င္႔)
ကိေလသာစင္ၾကယ္ေစျခင္းငွာ ေရငုပ္ေသာအက်င္႔
(ဥဒေကာေရာဟန-အက်င္႔)
အစာမစားပဲေနေသာအက်င္႔ စသည္ ေကာင္းႏုိးရာရာ မမွန္ကန္
ေသာ အတုလုိက္၍က်င္႔ေသာအက်င္႔၌ အစြဲလမ္းႀကီးမႈ႕ကုိ
သီလဗၺတုပါဒါန္ ဟုေခၚပါသည္ ။
သကၠာယဒိ႒ိ အယူမွား၌ အစြဲလမ္းႀကီးမႈ႕ကုိ အတၱဝါဒုပါဒါန္ ဟု
ဆုိပါသည္ ။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္----
ဒိ႒ဳပါဒါန္ ။သီလဗၺတုပါဒါန္ ။အတၱဝါဒုပါဒါန္ ။တုိ႔ကုိပယ္သတ္၏။
အနာဂါမိမဂ္သည္ -----
ကာမဘုံ၌တပ္မက္ေသာ ကာမုပါဒါန္ ကုိပယ္ပါသည္ ။
အရဟတၱမဂ္သည္-----
႐ူပဘုံ ၊အ႐ူပဘုံ တုိ႔၌ တပ္မက္ေသာ ႐ူပရာဂ ၊အ႐ူပရာဂ တုိ႔ကုိ
ပယ္သတ္ပါသည္ ။
၁၄ ။ နီဝရဏတရား ( ၆ )ပါး
********************
နီဝရဏဆုိသည္မွာ -----
စိတၱံ နီဝရႏၲိ ပရိေယာနႏၶႏၲီတိ နီဝရဏာ ။
အရ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါတုိ႔၏ စိတ္ကုိ ကုသုိလ္တရား မျဖစ္
ပြားရေအာင္ ပိတ္ပင္တားဆီး တားျမစ္တတ္ေသာေၾကာင္႔
နီဝရဏ ဟုဆုိပါသည္။
ထုိ နီဝရဏ တရားသည္ ----
ကာမစၧႏၵနီဝရဏ ။ဗ်ာပါဒနီဝရဏ ။ထိနမိဒၶနီဝရဏ ။ဥဒၶစၥကုကၠဳစၥ
နီဝရဏ ။ဝိစိကိစၧာနီဝရဏ ။အဝိဇၨာနီဝရဏ ။ဟူ၍ ေျခာက္ပါး႐ွိပါ
သည္။
တရားကုိယ္အားျဖင္႔ -
ေလာဘ။ေဒါသ။ထိန။မိဒၶ။ဥဒၶစၥ။ကုကၠဳစၥ။ဝိစိကိစၧာ။ေမာဟ။
ဟူ၍ ႐ွစ္ပါးျဖစ္သည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္ -----
ဝိစိကိစၧာနီဝရဏ ကုိပယ္ပါသည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္----
ကာမစၧႏၵနီဝရဏ။ဗ်ာပါဒနီဝရဏ။ကုကၠဳစၥနီဝရဏ။တုိ႔ကုိပယ္၏။
အရဟတၱမဂ္သည္ ----
ထိနမိဒၶနီဝရဏ။ဥဒၶစၥနီဝရဏ။အဝိဇၨာနီဝရဏ တုိ႔ကုိပယ္သည္။
၁၅ ။ အႏုသယ ( ၇ )ပါး
*****************
အႏုသယဆုိသည္မွာ----
သႏၲာေန အႏု အႏု ေသႏၲီတိ အႏုသယာ လဒၶါ အႏု႐ူပံ ေဟတုံ
ဥပၸဇၨႏၲီတိ အေတၳာ ။
ႏွင္႔အညီ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါတုိ႔၏ သႏၲာန္၌ ေလ်ာက္ပတ္
ေသာ အေၾကာင္းကုိ ရသည္႐ွိေသာ္ အဖန္တလဲလဲ ကိန္းတတ္
ျဖစ္တတ္ေသာေၾကာင္႔ အႏုသယ ဟုဆုိပါသည္။
ယင္းအႏုသယသည္ ----
ကာမရာဂါႏုသယ။ဘဝရာဂါႏုသယ။ပဋိဃာႏုသယ။မာနာႏုသယ။
ဒိ႒ာႏုသယ။ဝိစိကိစၧာႏုသယ။အဝိဇၨာႏုသယ။ ဟူ၍ သ႐ုပ္အားျဖင္႔
ခုနစ္ပါး ႐ွိၿပီး တရားကုိယ္အားျဖင္႔ (ေလာဘ။ေဒါသ။မာန။ဒိ႒ိ။ဝိစိ
ကိစၧာ။ေမာဟ။)ဟုေျခာက္ပါး႐ွိပါသည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္ -----
ဒိ႒ာႏုသယ။ဝိစိကိစၧာႏုသယ။ကုိပယ္သည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္-----
ကာမရာဂါႏုသယ။ပဋိဃာႏုသယ။ကုိပယ္သည္။
အရဟတၱမဂ္သည္-----
ဘဝရာဂါႏုသယ။မာနာႏုသယ။အဝိဇၨာႏုသယ။တုိ႔ကုိပယ္သည္။
၁၆ ။ "မလ"တရားသုံးပါး
*****************
မလဆုိသည္မွာ ----မလႏၲိ လိမၸႏၲီတိ မလာ ။ႏွင္႔အညီ ---
မိမိလည္းမစင္ၾကယ္ မိမိမွတပါးေသာ တရားကုိလည္း မစင္
ၾကယ္ သည္၏အျဖစ္ကုိျပဳတတ္ေသာ အညစ္အေၾကးတရားမ်ိဳး
ကုိ "မလ" ဟုဆုိပါသည္။
ထုိ "မလ" တရားသည္ ----
ေလာဘမလ။ေဒါသမလ။ေမာဟမလ။ဟူ၍ သုံးမ်ိဳး႐ွိသည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္ ----
မည္သည့္ "မလ" တရားမ်ိဳးကုိမွမပယ္သတ္ႏႈိင္ပါ။
အနာဂါမိမဂ္သည္ ----
ေဒါသမလ ကုိပယ္သတ္၏။
အရဟတၱမဂ္သည္ ----
ေလာဘမလ ႏွင္႔ ေမာဟမလ ကုိပယ္သတ္၏။
၁၇ ။ အကုသလကမၼပထတရား( ၁၀ )ပါး
*****************************
အကုသလကမၼပထတရား ဆုိသည္မွာ ---
ဒုဂၢတိဘုံသုိ႔လားေရာက္ျခင္း၏ အေၾကာင္း အျဖစ္ကုိျပဳတတ္
ေသာ အညစ္အေၾကးတရားမ်ိဳးကုိ အကုသလကမၼပထတရားဟု
ဆုိပါသည္။
ထုိအကုသလကမၼပထတရားတုိ႔သည္ -----
ပါဏာတိပါတ။ အဒိႏၷာဒါန။ ကာေမသုမစၧာစာရ။ မုသာဝါဒ။
ပိသုဏဝါစာ။ ဖ႐ုသဝါစာ။ သမၹပၸလာပ။ အဘိဇၩာ။ ဗ်ာပါဒ။
မိစၧာဒိ႒ိ။ ဟူ၍ ( ၁၀ )ပါး႐ွိသည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္သည္ -----
ပါဏာတိပါတ။ အဒိႏၷာဒါန။ ကာေမသုမိစၧာစာရ။ မုသာဝါဒါ။
ပိသုဏဝါစာ။ မိစၧာဒိ႒ိ။ ဤေျခာက္ပါးတုိ႔ကုိပယ္၏။
သကဒါဂါမိမဂ္သည္----
ၾကြင္းက်န္ေသာအကုသလကမၼပထတရားမ်ားကုိအၾကြင္းမဲ႔ပယ္
သတ္ႏႈိင္ျခင္းမရွိ ေခါင္းပါး႐ုံသာတတ္ႏႈိင္၏။
အနာဂါမိမဂ္သည္-----
ဖ႐ုသဝါစာ ႏွင္႔ ဗ်ာပါဒ တုိ႔ကုိပယ္၏။
အရဟတၱမဂ္သည္ -----
အဘိဇၩာ။ ႏွင္႔ သမၹပၸလာပ တုိ႔ကုိ ပယ္သည္ဟု အဂၤုတၴိဳရ္ပါဠိေတာ္
တိကနိပါတ္ ရထကာရဝဂ္၌ ျပဆုိသည္။
၁၈ ။ အကုသုိလ္စိတၱဳပၸါဒ္ ( ၁၂ )ပါး
*************************
အကုသုိလ္စိတၱဳပၸါဒ္ ဆုိသည္မွာ ----
ေလာဘ ။ေဒါသ ။ေမာဟ ။တုိ႔ႏွင္႔ယွဥ္ေသာ စိတ္တုိ႔၏ ျဖစ္ဆဲ
ဥပါဒ္ဆဲ ကုိဆုိလုိသည္။
ထုိ အကုသုိလ္စိတၱဳပၸါဒ္ တုိ႔သည္ -----
ေလာဘမူစိတၱဳပၸါဒ္ (၈)ပါး။ေဒါသမူစိတၱဳပၸါဒ္(၂)ပါး။ေမာဟမူ
စိတၱဳပၸါဒ္(၂)ပါး။ေပါင္း(၁၂)ပါး႐ွိသည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင္႔သကဒါဂါမိမဂ္သည္ ----
ဒိ႒ိဂတသမၸယုတၱစိတၱဳပၸါဒ္ (၄)ခု။ဝိစိကိစၧာသမၸယုတၲစိတၱဳပၸါဒ္(၁)ခု။
ေပါင္း ငါးခု ကုိပယ္သည္။
အနာဂါမိမဂ္သည္ ----
ေဒါသမူစိတၱဳပၸါဒ္(၂)ခုကုိပယ္သည္။
အရဟတၱမဂ္သည္ -----
ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတၱစိတၱဳပၸါဒ္(၂)ခု။ဥဒၶစၥသဟဂုတ္စိတၱဳပၸါဒ္(၁)ခု။
ေမာဟမူစိတၱဳပၸါဒ္(၂)ခု။ေပါင္း (၅)ခုကုိပယ္သည္။
ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္ အဂၢမဟာပ႑ိတ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂု႐ု
ခႏၲီးဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ စက္ျဖတ္ဝိပႆနာက်မ္းမွ
ကူးယူပူေဇာ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သိသင္႔သိထုိက္မွတ္သားသင္႔မွတ္သားထုိက္သည္ဟုယုံၾကည္
သျဖင္႔ကူးယူပူေဇာ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အေသးစိတ္႐ွင္းလင္းခ်က္မ်ားမွာကူးယူရန္မလြယ္သျဖင္႔ခ်န္လွပ္
ခဲ႔ပါသည္။အသုံးအစြဲနားမလည္သည္မ်ားကုိလည္းခ်န္လွပ္ခဲ႔ပါ၏။