#ရွင္မဟာသီလ၀ံသ စကားပုံံ မ်ား
_______________________
ု
ံ
ု
ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳေလးျမတ္ျခင္း၌
လည္၀ယ္ဆင္ထားေသာ အဖိုးအနဂ ၣထိုက္တန္သည့္ ပုလဲကုံးရတနာကဲ့သို႔။
ဥစၥာရွာျခင္း၌
အာယုကပ္ပတ္လံုး စားသံုးေနရမည္ကဲ့သို႔။
လႉဒါန္းေပးကမ္းျခင္း၌
ေရျပည့္အိုးကို သြန္ေမွာက္ဘိသကဲ့သို႔။
ပညာရွာမီွးရာ၌
ေတာသြားမုဆိုးသည္ သားရိွရာအရပ္ ပ်ပ္၀ပ္က်ိဳးႏံြဘိသက့ဲသို႔။
၀ီရိယရိွျခင္း၌
ေတာေမ်ာက္သည္ ေျမေပ်ာက္မည္အထင္ႏွင့္ ေျမျပင္ကို တစ္ညဥ့္သံုးခါ အိပ္ရာမွထ၍
စမ္းဘိသကဲ့သို႔။
သူတစ္ပါးဥစၥာျဖစ္ေလက
စြန္႔ပစ္လိုက္ေသာ တံေတြးေပါက္ကဲ့သို႔။
သူ႔မယားကို ယဥ္ပါးျခင္း၌
သူသတ္ေယာက္်ားသည္ လည္၀ယ္တင္ထားေသာ ဒါး ရိွသကဲ့သို႔။
သုရာေမရယ စသည္၌
ဆိပ္မ်ိဳးျပည့္ေသာ ေရက့ဲသို႔။
မုသာ၀ါဒ မဟုတ္မမွန္ေသာစကားကို ေျပာဆိုျခင္း၌
ေျမလက္ခတ္မလဲြ ငရဲသို႔အျမဲက်ေရာက္မည့္ ဆဲဆဲကဲ့သို႔။
ပါဏာတိပါတ၌
တစ္ေယာက္တည္းေသာသားကို အမိေစာင့္ေရွာက္ဘိသကဲ့သို႔ . . . . .
ၾကဥ္ေရွာင္ကုန္ရာသည္။
သဒၶါလြန္ေသာ္ ရာဂ
ပညာလြန္ေသာ္ မာန
၀ီရိယလြန္ေသာ္ ဥဒၶစၥ
ခ်မ္းသာလြန္ေသာ္ ရာဂ
အသံုးလြန္ေသာ္ ဒါသ
အ၀တ္လြန္ေသာ္ ဣဏ
အစားလြန္ေသာ္ ဘယ
အအိပ္လြန္ေသာ္ ေမာဟ
အ၀လြန္ေသာ္ ထိန။
တတ္သိလိမၼာ၊ ပညာရိွသည္မွန္ေစ
ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ရိွက၊ တတ္ေျမာက္ႏိုင္ခဲသည္။
အ၀တ္အစား၊ အသံုးအေဆာင္၊ အေဆာက္အအံု၊ ျပဳစုေကြ်းေမြး၊ ေပးကမ္းစားေသာက္ရသည္မွန္ေစ
သူ႔ေက်းဇူးကို သိခဲသည္။
ေန႔ညဥ့္မျပတ္၊ အဖန္တလဲလဲ၊ အျမဲဆည္းကပ္၊ မျပတ္သြားလာရသည္မွန္ေစ
မင္းစိတ္၊ မင္းရိပ္ကို သိခဲသည္။
ရာႀကီး၊ ထူးႀကီး သိမ္းပိုက္ရသည္မွန္ေစ
ကိုယ့္ဖို႔ေ၀ျခမ္းေသာအခါ စံုစမ္းေထာက္ေမွ်ာ္ခဲသည္။
သူ႔အသက္၊ သူ႔ဥစၥာ၊ သူ႔အိမ္ယာကို ၾကဥ္ေရွာင္ပါ၏ ဆိုေစအခြင့္သာလွ်င္ ေရွာင္ႏိုင္ခဲသည္။
ေတာ္တည့္မွန္ကန္ တရားသျဖင့္ က်င့္ပါ၏ ဆိုေစ
သစၥာမွန္ခဲသည္။
ရဲရင့္တည္ၾကည္ျခင္းရိွပါ၏ ဆိုေစ
ရန္သူေတြ႔က စြန္႔စားခဲသည္။
မျမင္ရာသည္ေဆးသမား
မၾကားရာသည္ တရားသူႀကီး
မႏွီးေႏွာရာသည္ မင္းလုလင္
မတိုင္ပင္ရာသည္ ေရွ႔ေနေရွ႔ရပ္
မေစအပ္ရာသည္ မိန္းမလ်ာ
မလာမသြားရာသည္ နတ္စင္
မထင္မေပၚရာသည္ လႊသမား
တရားမေစာင့္ရာသည္ သူ႔ၿမီစား
မသိုထားရာသည္ ေက်ာင္းဥစၥာ
မပါမ၀င္ရာသည္ ခုိက္ရန္ပဲြ
မဆဲြမငင္ရာသည္ ရဟန္းပုဏၰား
မပြားမစီးမႀကီးရာသည္ ကိုယ္ေရာဂါ။
ပညာကိုလိုေသာ္ မပ်င္းႏွင့္
စကားကိုဆိုေသာ္ မတင္းႏွင့္
ဥစၥာကိုလိုေသာ္ မျငင္းႏွင့္
ေဘးကိုေရွာင္ေသာ္ ရန္သူ႔ေဘာင္သို႔ မခ်ဥ္းႏွင့္။
သတင္းႀကီးေသာ္ အေဖာ္မရ
အစားႀကီးေသာ္ သူ႔ေနာက္က်၏
အစားလ်င္ေသာ္ အလ်င္ေရာက္၏
ခရီးလ်င္ေသာ္ ႀကံတိုင္းေျမာက္၏
အစားပုပ္ေသာ္ အလုပ္ၾကာ၏
အသြားခ်ဳပ္ေသာ္ ေန႔ရက္ကြာ၏
အရာမရိွဘဲလွ်က္ ပလႊားသည္
ဥစၥာမရိွဘဲလွ်က္ ေထာင္လႊားသည္
ပညာမရိွဘဲလွ်က္ ၀ါၾကြားသည္
ညီညြတ္သည္မရိွဘဲလွ်က္ စြန္႔စားသည္
ခ်စ္သူမဟုတ္ဘဲလွ်က္ ကစားသည္
ခရီးမဟုတ္ဘဲလွ်က္ လာသြားသည္
အမႈအခင္းမရိွဘဲလွ်က္ ေၾကြးၿမီမ်ားသည္
္
သူ႔မယားကိုခ်စ္ေသာ္ ကြမ္းကုန္သည္
သူ႔သားကိုခ်စ္ေသာ္ မုန္႔ကုန္သည္
မယားကိုခ်စ္ေသာ္ သူတစ္ပါးႏွင့္မယံုၾကည္
သားကိုခ်စ္ေသာ္ ပညာဖုန္သည္
အမတ္ကိုခ်စ္ေသာ္ ကိုယ္လံုသည္
ဥစၥာကိုခ်စ္ေသာ္ ျပည့္စံုသည္
ပညာကိုခ်စ္ေသာ္ အတတ္မ်ိဳးစံုသည္
ကြ်န္ကိုခ်စ္ေသာ္ အလံုးပုံသည္
္
တရားတတ္၏ မေျဖာင့္
စကားတတ္၏ မေစာင့္
တရားတတ္ေသာ္ ေျဖာင့္ခဲသည္
စကားတတ္ေသာ္ ေစာင့္ခဲသည္
ပညာပင္ရိွေသာ္လည္း သတိရိွခဲသည္
အမႈရိွမွ အမိကိုတသည္
အေပးရိွမွ အေဖာ္ရသည္
အေရးရိွမႈ အေက်ာ္ရသည္
္
မင္းကိုခ်စ္ေစလိုေသာ္ လက္ေဆာင္
ရန္ကိုေအာင္ေစလိုေသာ္ ေမတၱာ
ဆရာကိုခ်စ္ေစလိုေသာ္ ခ်ဥ္းကပ္ အရပ္ကိုခ်စ္ေစလိုေသာ္ ေပးကမ္း
ကိုယ္ခ်မ္းသာေစလိုေသာ္ ခ်ိဳသာ
အရာအထူးကိုလုိေသာ္ ပ်ပ္၀ပ္
ေျဖာင့္မတ္ေစလိုေသာ္ ေတာ္မွန္
အလုပ္အႀကံကိုလုိေသာ္ ႏွီးေႏွာ
ေရာျပြမ္းယွက္တင္လိုေသာ္ ေမးျမန္း
စံုစမ္းလိုေသာ္ ဆိုင္းလင့္
အခြင့္ကိုလိုေသာ္ ခ်ိဳသာ
ရာႀကီးထူးႀကီးကိုုလိုေသာ္ ေစာင့္ထိန္း
သိမ္းပိုက္ေစလိုေသာ္ သည္းခံ
ံ
သစၥာမွန္မွ လူသမာ
ပညာရိွမွ လူဆရာ
ဥစၥာရိွမွ မီွခိုရာ
အရံအကာရိွမွ ျပည့္စံုရာ
လံုၿခံဳမွ လူလိမၼာ
အရာေကာင္းလွ်င္ တစ္ခ်က္
အေနေကာင္းလွ်င္ တစ္သက္
အဆက္ေကာင္းလွ်င္ တစ္ႏြယ္
္
၀ယ္တတ္မွ ျမတ္သည္
လာဘ္ရိွမွ ေပးႏိုင္သည္
အထိမ္းအသိမ္းရိွမွ ဥစၥာျပန္႔ပြားသည္
စကားၿငိမ္သက္မွ အမ်က္နည္းပါးသည္
အစည္းအရံုးရိွမွ အမႈညီညြတ္သည္
အရင္းရိွမွ အျမတ္အစြန္းျမင္သည္
အသြင္အျပင္ရိွမွ လူရိုေသသည္
အေနအထိုင္က်စ္လ်စ္မွ ခ်စ္သနားသည္
စြန္႔စားမွ ဥစၥာရသည္
စည္ပင္မွ သံုးေလာက္သည္
ေၾကာက္ရံြ႔မွ အမႈၿပီးသည္
အႀကီးအအုပ္ရိွမွ ၿငိမ္သက္သည္
အဆက္အလက္ျပန္႔ပြားမွ အလိုရိွတိုင္းရသည္
အဆိုအေျပာေျပျပစ္မွ ခ်စ္ဖြယ္ရိွသည္
အညစ္အေၾကးကင္းမွ သန္႔ရွင္းသည္
အတြင္းဥစၥာရိွမွ အပေဆာင္ႏိုင္သည္
အေကာင္အထည္ရိွမွ မေပ်ာက္သည္
အေရာက္အလာရိွမွ အကြ်မ္း၀င္သည္
အရွင္ေလးျမတ္မွ ခံ့ညားသည္
သားေျမးရိွမွ တင့္တယ္သည္
အရြယ္လိုက္၀တ္စားမွ ေတာ္တင့္သည္
အက်င့္ေကာင္းမွ သူျမတ္ခ်စ္သည္
အက်စ္အလ်စ္ရိွမွ ဥစၥာတည္သည္
အမ်ိဳးအမည္သိမွ ေပါင္းေဖာ္ရာသည္
လာမည့္ေဘးကို အေ၀းကေရွာင္မွ ကင္းၿငိမ္းရာသည္
္
ေစာင့္စည္းမွ တည့္မွန္သည္
အရံအကာရိွမွ လံုၿခံဳသည္
ယံုၾကည္မွ အခြင့္ေပးသည္
ဆိုေရးဆိုခြင့္သိမွ စကားတတ္သည္
အက်ဥ္းအက်ပ္ေတြ႔မွ အေလ့အက်င့္ကို သိသာသည္
္
ဥစၥာဟူသည္ မ်က္လွည့္မ်ိဳး
ပညာဟူသည္ ျမတ္ေရႊအိုး
အက်ိဳးကားလို၏ အျပစ္မေတာ္
အေက်ာ္သတင္းရိွ၏၊ မျမဲ
အရိပ္အေယာင္ရိွ၏၊ မစူးစမ္း
အပူအခ်မ္းခံ၏၊ မျပဳစု
အမႈကားကုန္၏၊ မယံု၍မသံုး
ထံုးစံတတ္၏၊ လူရိုေသေအာင္မက်င့္
အခြင့္ေပး၏၊ ဆိုေရးဆိုဆစ္ကိုမသိ
မိမိကား သိမ္းပကား၏၊ မယားေၾကာင့္ ကြ်န္မေပ်ာ္
ေလွာ္ကားေလွာ္၏၊ ေလွမေျပး
ဆိုးေရးဆိုဆစ္ကိုသိ၏၊ အခဲြအျခမ္းမရိွ
အဂတိသို႔ မလိုက္ပါဟုဆို၏၊
ႏႈတ္ေပးသြန္သင္ျပဳသည္
အမႈအခင္းမရိွဟုဆို၏၊ အေခၚအခ်မ်ားသည္
္
မယားကို မႏိုင္ေစႏွင့္
အသိမ္းကို မပိုင္ေစႏွင့္
ေက်းကြ်န္ကို မယုိင္ေစႏွင့္
သစ္ပင္ကို မခ်ိဳင္ေစႏွင့္
မေကာင္းေသာစကားကို မလိႈင္ေစႏွင့္
လ်ိဳ႔၀ွက္ေသာစကားကို မႀကိဳင္ေစႏွင့္
ရန္သူကို မဆိုင္ေလႏွင့္
မင္းကို မၿပိဳင္ေလႏွင့္
့
ပိုင္ကားပိုင္၏၊ အခြင့္အရာမသိ
ဥစၥာရိွ၏၊ မေပးမလႉ
လူအရည္ကားေကာင္း၏၊ မေစာင့္မထိန္း
ၿငိမ္းကားၿငိမ္း၏၊ ကုသိုလ္မျဖစ္
အစစ္အေမးတတ္၏၊ ဓမၼသတ္ကို မကြ်မ္း
ဆိုလမ္းဆိုဆစ္ကိုသိ၏၊ မ်က္ႏွာရိွရာပါသည္
ပညာရိွ၏၊ ေလာဘႏိုင္ငံသို႔လုိက္သည္
မရိုက္မီက ငိုႏွင့္သည္
မလာမီက ႀကိဳႏွင့္သည္
မေျပာမီက ဆိုႏွင့္သည္
မစားမီက မ်ိဳႏွင့္သည္
မေခ်းမီက လိုႏွင့္သည္
္
ျမင္းကားမလႈပ္၊ ခံုတိုင္လႈပ္
အုိးကားမဆူ၊ စေလာင္းဆူ
အယူမတတ္၊ အေျဖာင့္မတ္
စကားတတ္၏၊ ပါဠ္ကားမေျပ၊ အနက္ေျပ၏
ဆိုေလသမွ်၊ ထိုသူကသည္၊ ေလာဘကပ္ခါ၊ ပညာရိွသူ၊ မွတ္နာယူ၍၊
ၾကည္ျဖဴလွစြာ၊ ဤသည့္စာကို၊ ၾကားခါခဏ၊ သတိရေအာင္၊ ေမာ္ကြန္းေထာင္သည္။
တန္ေဆာင္ဆီမီး၊ ပမာတည္း။ ။
ရွင္မဟာသီလ၀ံသ (အင္း၀ေခတ္)
သကၠရာဇ္ ၈၁၅ ခုႏွစ္၌ ဖြားျမင္သည္။
